Laguniga wored şarkısı

se we wuzrıslhağure,wi maf’em se sesır,
soğıri sowk’ıte sımığşhi sızeguowud.
mı duneyıhışxuem,jeğueğu shızikuedşh,si daxek’ey
yev mığue sıwnekhujamığuey se.
si şiğuejhts’ık’uri k’ebdzk’ere soğatkhue,
wi lhağunığemi se siğetkhuamığuey se.
jeğueğu zi maş’em sıtıwi yi nasıp,si daxek’ey,
si guşhar qıtebegamığuey se.
mo di’ueşhhajhımi,dığer k’eredzeri,
sigu qışhıridzek’e,maf’er qıss’onemuğuese.
lhağunığe maf’er sıtu qarıwu’et, si daxek’ey
yajhe sıkhuri sılhelhejamığuey se.
mo dığe bziyxeri nem qış’ocagueri,
cegum wuqıxehame mı si gur sxuemubıdıj.
lhağunığe şhexur naxue gıfs’ekhunuşh,si daxek’ey
yey mığue sxuemşekıjınumığue se.
ğatxem yi dexağım ts’ıxupser dehaxır,
se sipser dezhexar jeğueğum sf’ağek’ueday.
sızeguemudıpew ze sınıp’uplhejtem,si daxek’ey
duney k’ıf’ır nexu qısşhıkhunumığuet se.

—türkçe çevirisi—

gördüğüm andan beri ateşinle yanarım,
erkekler ağlamaz sanma; ağlamasam çatlarım.
düşmanım çoktur benim, şu koca yeryüzünde,
nedir bu öfke bana, o pembe gül yüzünde?
şaha kaldırıyorum dörtnala kır atımı,
kilitledin dilimi, ağarttın saçlarımı.
ne mutlu düşmanıyla kuşatılmamış kişi,
yandı yüreğim aman, kavurdu aşk ateşi.
buzlu karlı dağlara kış güneşi düşüyor,
sen yoksun ya yanımda, sanki ruhum üşüyor.
dünya dünya olalı böyle sevda görmedi.
dostum döndü sırtını, düşmanım konuşuyor.
güneşin ışıkları, oynaşır gözlerinde,
dünyalar benim olur, düğüne geldiğinde.
sana olan aşkımı, bir sır gibi saklarım,
adından başka bir ad anmıyor dudaklarım.
bana ne zaman baksan, ruhuma bahar geldi.
senin konuşman cennet, küskünlüğün eceldi.
son bir kez görsem seni, razıydım ben ölüme,
sensizlik ölüm bana, hoş geldi sefa geldi

Incoming search terms:

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir